Τα παιγνίδια με βώλους, ήταν μια άλλη κατηγορία παιγνιδιών κι εδώ οι παίχτες χρησιμοποιούσαν βώλους, μπίλιες διαφόρων μεγεθών και χρωμάτων. Οι βώλοι, ήταν διαφόρων μεγεθών και φτιάχνονταν από διάφορα υλικά, κυρίαρχο όμως υλικό ήταν το γυαλί. Οι βώλοι από γυαλί, τα λεγόμενα γυαλενάκια ήταν μονόχρωμοι ή πολύχρωμοι, λαμπυρίζοντες, προκλητικά όμορφοι.

Ήταν όμως δυσεύρετοι, αφού για να αγοραστούν χρειάζονταν χρήματα κι αυτά σπάνιζαν. Εδώ τα παιδιά επιστράτευαν όλη τους την εφευρετικότητα και χρησιμοποιώντας κάθε λογής δόκιμο υλικό, κατασκεύαζαν τα ίδια τους βώλους που χρειάζονταν. Έβρισκαν υλικά, χρησιμοποιούσαν τεχνικές, επινοούσαν μεθόδους και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Οι βώλοι που κατασκεύαζαν μόνα τους τα παιδιά, μπορεί να μην είχαν τη λαμπρότητα των γυάλινων, μπορούσαν όμως να χρησιμοποιηθούν όπως και οι γυάλινοι και το σημαντικό, είχαν μηδενικό κόστος.

Τα υλικά που χρησιμοποιούσαν για την κατασκευή των βώλων ήταν πολλά, πηλός, πέτρες ή ξύλα τα οποία σμίλευαν και τα έκαναν σφαιρικά. Αργότερα, όταν στη ζωή μας μπήκε το πλαστικό, τα πράγματα έγιναν ευκολότερα, αφού αν κάποιος με κατάλληλη επεξεργασία έλιωνε παλιά πλαστικά, μπορούσε να φτιάξει πολλούς και αρκετά καλούς πλαστικούς βώλους.

Σε πολλές περιπτώσεις κι όταν τα παιδιά δεν έβρισκαν βώλους, χρησιμοποιούσαν και τα βελανίδια.

Στα παιγνίδια με βώλους τα παιδιά ασκούνταν σωματικά και πνευματικά, ενώ κυρίαρχη ήταν η εξάσκηση στη σκόπευση, στο σημάδι.

περισσότερα περί παιγνιδιών
στο βιβλίο - Λεύκωμα του Γιώργου Σαγώνα
- ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ -