Τα Παιγνίδια με πέτρες, ήταν μία κατηγορία παιγνιδιών με αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Το Κουτσό, το Πετροφέγγαρο, ο Στρογγυλός καλόγηρος, κ.α. είναι μερικά από τα παιγνίδια που μπορεί κάποιος να αναφέρει στην κατηγορία αυτή των παιγνιδιών...
Πλούσια είναι και η συλλογή των επιτραπέζιων παιγνιδιών. Τα παιγνίδια αυτά απαιτούσαν ευστροφία του νού, εγρήγορση, ετοιμότητα, αντίληψη και προβλεπτικότητα. Η Τριώτα (τρίλιζα), η Εννιάρα, το Δωδεκάπετρο, κ.α. είναι μερικά από τα παιγνίδια της κατηγορίας αυτής...
Στην κατηγορία των παιγνιδιών με ξύλα, ανήκουν πολλά παιγνίδια. Η Γουρούνα, η Ράβδος, η Ντάλια (το Τσιλίκι), κ.α. είναι μόνο μερικά εξ΄ αυτών. Ήταν παιγνίδια που για να παιχτούν απαιτούσαν την ύπαρξη ανοιχτού χώρου, αλλά και πολλών παιδιών...
Τα παιγνίδια σε λάκκους, ήταν μία κατηγορία παιγνιδιών που παίζονταν σε ανοιχτό χώρο από πολλά παιδιά. Οι Ψείρες (λακκουδάκια), οι λάκκοι, τα φυσιά, κ.α. είναι μερικά μόνο από τα παιγνίδια της κατηγορίας αυτής...
Τα Ελληνικά Παραδοσιακά παιγνίδια έχουν ρίζες βαθιές, που χάνονται στα βάθη των χιλιετιών. Πολλά δε από τα αρχαιοελληνικά παιγνίδια, παίζονται ακόμα σήμερα με τον ίδιο τρόπο που παίζονταν στην αρχαιότητα, ή με μικρές παραλλαγές. Η Διελκυστίνδα, η Σκαπέρδα, το Κολαβίζειν, ο Χαλκισμός...
Όπως ήδη αναφέραμε η αστείρευτη εφευρετικότητα και επινοητικότητα των παιδιών αλλά και η διάθεση για παιγνίδι ήταν αξιοθαύμαστη. Στα παιγνίδια τους χρησιμοποιούσαν διάφορα υλικά, όπως η πέτρα και το ξύλο. Είναι δε αξιοθαύμαστος και ο αριθμός των παιγνιδιών που παίζονταν με πέτρες ή ξύλα αλλά και η ποικιλία των παιγνιδιών αυτών και το ανταγωνιστικό ενδιαφέρον που προκαλούσαν τα παιγνίδια αυτά, ακόμα και στους μεγαλύτερους στην ηλικία. Να αναφέρουμε δε πως ο άνθρωπος, όσο κι αν μεγαλώσει, πάντα αισθάνεται σαν παιδί, γι αυτό και τα παιγνίδια συγκινούσαν και εξακολουθούν να συγκινούν και τους μεγάλους.
Η πέτρα σαν υλικό, είναι βαρύ και σχετικά δύσχρηστο. Στα χέρια όμως των παιδιών με αστείρευτη τη διάθεση για παιγνίδι γινόταν ένα θαυμάσιο εργαλείο διασκέδασης και χαράς. Οι χρησιμοποιούμενες στα εδώ τουλάχιστον περιγραφόμενα παιγνίδια πέτρες, ήταν πλακερές στην πλειοψηφία των παιγνιδιών, ή και στρογγυλές σε μερικά άλλα. Για να καταστεί ευκολόχρηστη μια πέτρα, στα χέρια ενός παιδιού, έπρεπε να μην είναι ούτε πολύ βαρειά, αλλά ούτε και πολύ ελαφριά. Έπρεπε να είναι αντοχής, σκληρή δηλαδή για να ανθίσταται στις καταπονήσεις και στα χτυπήματα, να μην έχει ούτε μεγάλο μέγεθος, αλλά να μην είναι και πολύ μικρή. Οι ιδανικές και για την κάθε περίσταση διαστάσεις της πέτρας εποίκιλαν και εξαρτόνταν από πολλούς παράγοντες, όπως από τη φύση του παιγνιδιού, από την ηλικία του παιδιού που θα την κρατούσε, από τις διάφορες σκοπιμότητες του παιγνιδιού κ.α.
Το ίδιο επινοητικά ήταν τα παιδιά και στη χρήση των ξύλων στα διάφορα παιγνίδια. Πρέπει δε να αναφέρουμε κι εδώ, όπως και στην επιλογή της πέτρας, πως η επιλογή των κατάλληλων ξύλων εξαρτιόταν κι αυτή από τη φύση του παιγνιδιού, από την ηλικία του παιδιού που θα τα κρατούσε, από τις διάφορες σκοπιμότητες του παιγνιδιού κ.α.
Να τονίσουμε ακόμα, ότι δεν ήταν σπάνιες οι περιπτώσεις, που τα παιγνίδια με ριξίματα πετρών ή ξύλων, τα οργάνωναν οι μεγάλοι, συμμετέχοντας μάλιστα ενεργώς σ' αυτά. Τότε ήταν που άναβε το παιγνίδι και κορυφωνόταν το ενδιαφέρον.
περισσότερα περί παιγνιδιών
στο βιβλίο - Λεύκωμα του Γιώργου Σαγώνα
- ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ -
2025 © paignidia.gr - Δ.Δ. Περοχωρίου – Θέρμο 30008 - Phone/Fax: +30 26440-24350 ή +30 6974.996.322
