Μία άλλη κατηγορία παιγνιδιών, ήταν τα παιγνίδια που παίζονταν με νομίσματα. Ο χαρακτήρας των παιγνιδιών αυτών ήταν τέτοιος, που τα διαφοροποιούσε από όλα τα άλλα παιγνίδια. Το ίδιο διαφοροποιημένα ήταν και τα γνωρίσματα τους. Στα ανταγωνιστικά παιγνίδια με νομίσματα, υπεισέρχονταν η παράμετρος του κέρδους η οποία μάλιστα ήταν η κυρίαρχος. Υπό το πρίσμα αυτό εξεταζόμενα τα παιγνίδια αυτά, θεωρούνταν από πολλούς εξοβελιστέα.

Από πολλούς μελετητές, ενασχολήσεις ή δραστηριότητες, των οποίων ο κύριος σκοπός δεν είναι η ψυχική ευχαρίστηση, αλλά το κέρδος, δεν θεωρούνταν παιγνίδια. Μάλιστα τα παιγνίδια αυτά, τα κατέτασσαν στα λεγόμενα τυχερά παιγνίδια, τονίζοντας πως δεν διέφεραν των τυχερών παιγνιδιών που παίζανε στα καφενεία.
Παρ' όλα ταύτα, επειδή και από τα παιγνίδια αυτά δεν ήταν απούσα ούτε η σωματική ούτε η πνευματική εξάσκηση, για το λόγο αυτό καταχωρούνται και καταγράφονται στο πόνημα αυτό.

Εξ' άλλου τα παιγνίδια με νομίσματα, δεν παίζονταν όλο το χρόνο. Παίζονταν κυρίως την περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, εντασσόμενα πλήρως στο γενικότερο πνεύμα ευφορίας των ημερών αυτών.

περισσότερα περί παιγνιδιών
στο βιβλίο - Λεύκωμα του Γιώργου Σαγώνα
- ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ -