Στο παιγνίδι αυτό, χρησιμοποιούσαν ένα ξύλο με σχήμα κυκλικό (όπως ένα μεγάλο κουμπί), διαμέτρου περίπου 3-10 εκατοστών. Ο καθορισμός του μεγέθους του κύκλου (καθορισμός διαμέτρου) επαφίονταν στην ευχέρεια του καθενός. Όσο πιό μεγάλη ήταν η διάμετρος, τόσο δυσκολότερο ήταν το παιγνίδι, αλλά και εντυπωσιακότερο.

Στο ξύλο αυτό και στο κέντρο του, άνοιγαν δύο μικρές τρύπες, μέσα απ΄ τις οποίεςπερνούσαν ένα σχοινί μήκους περίπου ενός μέτρου, το οποίο έδεανα στα άκρα του και σχηματίζονταν έτσι ένας βρόχος. Έφερναν το ξύλο στο μέσον του βρόχου, ενώ στα χέρια τους πέρναγαν τα άκρα του βρόχου αυτού. Με μιά επιδέξια κίνηση των χεριών, έδιναν περιστροφική κίνηση στο ξύλο κι έτσι τυλίγονταν το σχοινί. Στη συνέχεια κι αφού το σχοινί είχε τυλιχτεί αρκετά, πάλι με επιδέξια, απλή και απαλή κίνηση των χεριών, άνοιγαν κι έκλειναν τα χέρια ελαφρά και το κυκλικό ξύλο, στρεφόμενο περί τον νοητό άξονα που σχημάτιζαν τα ανοιγμένα χέρια, κάνοντας έναν εντυπωσιακό θόρυβο λόγω του στροβιλισμού του, τίλιγε και ξετύλιγε το σχοινί, το οποίο με τη σειρά του, τυλιγόμενο - ξετυλιγόμενο, με τη βοήθεια των χεριών, έδινε στο κυκλικό ξύλο την ενέργεια που απαιτούνταν για την περιστροφή του..........

Το παιγνίδι αυτό ονομαζόταν και σβία, απ΄ το θόρυβο που έκανε το περιστρεφόμενο κυκλικό ξύλο.

 Ο Δημήτρης, μας δείχνει εδώ, πως παιζόταν η Ίυγκα.

περισσότερα για το παιγνίδι αυτό και για άλλα 250 Παραδοσιακά Παιγνίδια
στο βιβλίο - Λεύκωμα του Γιώργου Σαγώνα
- ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ -